‘De Wit laat zien hoe je te verzoenen met de imperfectie van het bestaan, draagt daar haar steentje aan bij door meermalen het lelijke ‘inenen’ te bezigen, en rolt met zwier clichés op.’ – de Volkskrant
De Volkskrant‘Rebekka de Wit heeft een prettig ongedwongen schrijfstijl.’ – Nederlands Dagblad
Nederlands Dagblad‘Rebekka de Wit gaf de hoofdpersoon van dit tere verhaal een stem die je inpakt - aangrijpend en helder.’ – Elle
‘Barmhartige en ontwapenende beschrijving van het in het hart getroffen gezin.’ – de Groene Amsterdammer
De Groene Amsterdammer