In ‘Waar ik nu ben’ van Jhumpa Lahiri loopt een niet bij naam genoemde vrouw door een niet bij naam genoemde Italiaanse stad terwijl ze haar zelfgekozen eenzaamheid overpeinst. Ze voert haar dagelijkse bezigheden uit, en ondertussen observeert ze haar omgeving met behendigheid en elegantie. Ze ontmoet oude bekenden, spreekt haar vaste barista, en treft een ex-minnaar. Af en toe komt ze een vriend tegen op straat, de man van haar vriendin, en dan denkt ze bitterzoet, maar berustend, aan wat had kunnen zijn.
‘Waar ik nu ben’ volgt deze soevereine vrouw door de seizoenen. Elk seizoen geeft ze meer prijs van wie ze is, waar ze vandaan is gekomen, waar ze echt naar verlangt. Ondertussen denkt ze na over wat je nou echt over iemand kunt weten – zelfs over jezelf.
Het werk van Jhumpa Lahiri werd onder andere bekroond met de Pulitzerprijs.
