Gebaseerd op uitvoerige gesprekken met ouderen die hun leven 'voltooid' achten. Over herinneringen, spijt en tevredenheid, twijfels, hoop, tragiek en dilemma's - en over hun wens om te sterven.
In dit boek stelt Els van Wijngaarden vragen die horen tot de meest elementaire van ons bestaan: wat is een goed leven, en wanneer is dat voltooid? En hoe gaan we, als individu en als samenleving, om met ouderdom en de dood? Ouderen lijden soms aan het leven, hoewel ze niet terminaal of psychiatrisch ziek zijn. Vaak hebben ze het gevoel dat ze domweg zitten te wachten op de dood. De oorzaken zijn uiteenlopend: soms lukt het hun niet meer om echt verbinding te maken met de personen om hen heen, sommigen voelen zich uitgerangeerd, anderen vrezen vooral hun onafhankelijkheid te verliezen. Er zit voor hen maar één ding op: de controle terugpakken. Het zelfverkozen levenseinde als vlucht vooruit.
Els van Wijngaarden (1976) promoveert eind 2016 op 'de ervaringswereld van het voltooide leven' aan de Universiteit voor Humanistiek. Haar onderzoek is uniek: wereldwijd is zij de eerste wetenschapper die ouderen zo diepgravend over dit onderwerp heeft geïnterviewd. Ze doceert ethiek en zingeving aan de Hogeschool Windesheim. Publicaties van haar hand verschenen o.a. in Vrij Nederland, De Standaard en BMJ Open.
(Foto: Fjodor Buis)
