Terug naar Neerpelt

‘Terug naar Neerpelt is een uitgekiende, verschroeiend eerlijke doch nergens exhibitionistische reconstructie van een tragisch leven.’ – Juryrapport BookSpot Shortlist Literatuurprijs

‘Een gevoelig en ook wel duister boek.’ – Carolina Lo Galbo, VPRO Boeken

‘Terug naar Neerpelt is een boeiende en ontroerende autobiografie.’ – Johan De Haes, Kunsttijdschrift Vlaanderen

‘Lieve Joris slaagt erin met humor te schrijven over de ergste situaties en doet ons gaandeweg begrijpen hoe erg ze gehecht is aan haar familie, maar ook hoe groot haar behoefte is om weg te gaan. Zij onthult hoe ze zichzelf heeft ontplooid in die gekwelde omgeving en exploreert de mysterieuze mechanismes die aan het werk zijn in familiebanden.’ – Elisabeth Miso, Florilettres 

‘In dit verhaal over een teloorgang schetst Joris voor het eerst een beeld van zichzelf en van haar familie dat des te aangrijpender is omdat de schrijfster nooit had gedacht het op een dag te zullen vertellen.’ – Nicky Depasse, Le Monde

‘Een schrijnend en tegelijk warm familieverhaal.’ – Friedl’ Lesage, Touché, Radio1 (BE)

‘Ik had al lezend het gevoel in Neerpelt te zijn, te midden van Joris’ familie. Ze heeft het zo indringend, scenisch, rauw en levensecht beschreven dat haar verleden en dat van haar familie héél dichtbij komt. Het is ook mooi hoe ze zichzelf heeft durven portretteren: eerlijk, zonder zichzelf te sparen, steeds met oog voor al die anderen. Ik ben er Joris’ schrijverschap anders door gaan begrijpen.’ – Judith Koelemeijer

‘Een meedogenloos maar toch barmhartig verhaal, opgeschreven door de absolute meester van de stijl.’ – Mathijs Deen, Elsevier Stijl

‘Joris verschroeit de lezer met haar eerlijkheid, maar bezondigt zich nergens aan gênant exhibitionisme. IJzersterke literaire non-fictie waar bloed door stroomt.’ – Jelle Van Riet, De Standaard

‘In het begin duizelt het je even, wát een familie, maar naarmate je verder leest, spitst alles zich toe op het duistere parcours van een verleidelijke, getalenteerde en destructieve engel. En op ieders vraag: hoe aan hem te ontkomen zonder hem in de steek te laten?’ – Valérie Marin La Meslée, Le Point

‘Een bitter, maar buitengewoon oprecht boek.’ – Gooi- en Eemlander

‘Meeslepend en ondanks het zware onderwerp ook verrassend amusant proza.’ – Evelien van Veen, de Volkskrant

‘Een vrolijk en verbijsterend verhaal, als een met rum-cola overgoten familiefeest dat slecht gaat eindigen, maar waar men desondanks keihard lacht.’ – Julie Luong, Wilfried (BE)

‘Een werkelijk prachtig geschreven ontroerend document zonder ook maar een spoortje vals sentiment.’ – Anita Zijlstra, Leeskost.nl

'Een prachtig intiem maar ook absoluut universeel verhaal van een van de grootste auteurs van Vlaanderen.’ – Guy Duplat, La Libre Belgique

'Lieve blikt terug op haar jeugdherinneringen in Neerpelt, probeert het proces van zelfvernietiging van haar broer te begrijpen, verduidelijkt haar eigen verlangens om te ontsnappen, ver weg van dit “woelige familiebad”. En nooit, nooit veroordeelt ze.’ – Marianne Payot, L’Express

‘In dit prachtig gedoseerde en gestileerde autobiografische boek keert de reisschrijver terug naar het slagveld van haar familieleven.’ – Auke Hulst

‘Terug naar Neerpelt is een meedogenloos maar heel liefdevol en bevrijdend portret van een familie die probeert om te gaan met de foute keuzes van hun zoon en broer.’ – John Vervoort, Het Nieuwsblad

‘Ik heb Terug naar Neerpelt allang uit, maar het zoemt nog door mijn hoofd. Het gaat over Lieve Joris en haar broer, maar minstens zo sterk over onvoorwaardelijke familiesolidariteit. Een indrukwekkend monument.’ – Geert Mak

‘Ondanks de drama’s, het geweld, de teloorgang, stroomt er liefde door dit boek.’ – Lisbeth Koutchoumoff, Le Temps (CH) 

‘Ik heb Terug naar Neerpelt in één ruk uitgelezen. Het is een beklijvend meesterwerk: hartverscheurend, krachtig, onvoorstelbaar duister en nietsontziend. Ik voelde me na het lezen gesterkt en bevrijd, en verbonden met iedereen om me heen.’ – Els Moors, Dichter des Vaderlands (België)

‘Dit boek gaat over een generatieconflict, over de jaren zestig, over modernisering, over ontkerkelijking. Eigenlijk is het ook een groot historisch verhaal, maar Lieve Joris maakt het menselijk.’ – Pieter van der Wielen, VPRO-radio, Nooit Meer Slapen

‘Behoedzaam, cirkelend rond alles wat de familie heeft meegemaakt, wetend dat niet zomaar alles kan worden neergeschreven, heeft Lieve Joris met Terug naar Neerpelt een intiem en eerlijk portret neergezet van de broer die haar voor altijd nabij blijft.’ – Jooris Van Hulle, Mappa Libri

‘Het is het verhaal, soms hard maar nooit verstikkend, van een tijdperk dat kantelt, dat zich oorlogen herinnert maar droomt van bevrijding, van het mysterie van familiebanden, zwaar en dierbaar, van de onvoorwaardelijke en reddende liefde van een grootmoeder, de oorzaak ook van een leven als schrijver. En wat een schrijver... Fonny is een zo eerlijk en persoonlijk boek dat we ons er allemaal in herkennen.’ – Jean-Luc Cambier, Moustique (BE)

‘Via het ongeluk van haar broer Fonny, het "zwarte schaap" van de familie, onderneemt de auteur uit Neerpelt een aangrijpende zoektocht naar zijn geschiedenis en geeft zij een stem aan de schare personages die zich heeft verzameld rond het slachtoffer.’ – Aliénor Debrocq, L’Echo

‘Een van de meest aangrijpende boeken die ik in lange tijd gelezen heb. Omdat het zo prachtig geschreven is, maar ook omdat het zo feilloos de meedogenloosheid van een verslaafde laat zien. Alles wat mooi en goed is gaat ten onder. Het enige wat je kunt doen is je ervan losmaken. Maar met een zoon en broer kan dat eigenlijk niet. Dat heeft Lieve Joris zeer indrukwekkend opgeschreven.’ – Annejet van der Zijl

‘Joris schrijft pijnlijk openhartig, maar ook met een flinke dosis humor en prettig sarcasme. Alles overgoten met een Vlaams sausje, en laten we eerlijk zijn: je kunt veel zeggen over de Belgen, maar in het formuleren van mooie zinnen zijn ze echt sterren.’ – LEF Magazine 

‘Lieve Joris blikt terug op de familie Joris in dit intieme en magnifieke verhaal waarin zowel het lot van Fonny als dat van Lieve zelf zich ontvouwt. […] Een verhaal dat tegelijkertijd een mooi document is over het België van eergisteren.’ – Jean-Claude Vantroyen, Le Soir

‘Ze heeft het paradijs van haar jeugd geëerd en is de slangen niet uit de weg gegaan.’ – Maarten Asscher 

‘Lieve Joris publiceert een opmerkelijk familieverhaal, doorweven met subtiele tafereeltjes en anekdotes, rond het wilde leven en het tragische lot van een oudere broer die zowel bewonderd als vervloekt werd. […] Ze was afwezig toen bomma stierf, de grootmoeder tot wie ze haar toevlucht zocht. Ze is afwezig als Fonny sterft. We zijn vaak afwezig als degenen die we liefhebben, weggaan. Deze afwezigheden omvormen tot aanwezigheid is de magie waartoe een boek in staat is.’ – Philippe Lançon, Libération 

‘Een boek dat ons aanmoedigt in onze eigen familiale spiegel te kijken.’ – Kerenn Elkaïm, Septentrion (BE)

‘Het aller-allerbeste boek van Lieve Joris. Volstrekt onsentimenteel en toch om te janken zo pijnlijk.’ – Piet Piryns

‘De lezer krijgt soms de indruk dat hij naar een film aan het kijken is, zo treffend zijn de taferelen geschilderd.’ – Internetgazet Neerpelt