Strenge stemmen bezingen een roekeloos tijdperk. Armandos poëzie ademt halsstarrig voort, tussen schoonheid, verlies en de razernij der dingen.
Een tijdperk
Strenge stemmen verlaten de aarde, bezingen de razernij der dingen en het geween van bloeiende bloemen: de oogst van een roekeloos tijdperk. Was het een offer op verlaten altaren? Het bleek een halsstarrig ademen.