Rozige maanvissen

'Openhartig en ontroerend.'

‘Om maar te zeggen dat deze dichter, met emotionele intelligentie en een scherp observatievermogen, bedreven is in de omgang met de taal en deze met maturiteit naar zijn hand kan zetten.’

‘Wat een bijzondere bundel. Ik kan me voorstellen dat mensen hier echt iets aan hebben.’ - NPO Radio 1 [in het programma ‘Wat blijft’ (Human)]

'Rozige maanvissen is een aangrijpende zoektocht naar troost, acceptatie en het leven.' - Harlinger Courant

'Een overtuigend en sterk debuut. Jansma schreef met een pioniersgeest en een groot, warm hart over zijn vriendin.’ [waardering: 4 sterren]

'Een rauwe, bijna hartverscheurende bundel, met een taallenigheid die de emotie versterkt. […] Met bakken vol troost en herkenbaarheid voor wie het nodig heeft.' - Friesland Post Magazine

‘Die intense toon, de zintuigen in hoogste staat van paraatheid. Jansma wilde alles uit deze periode vasthouden en daarom hield hij een dagboek bij.’ - Maatschappij der Nederlandse Letterkunde

'In ‘lichaam I’ beschrijft hij in een reeks van twaalf octaven op ontroerende wijze haar coma, dood, crematie, het uitstrooien van haar as en, als dat allemaal achter de rug is, het onherroepelijke gemis.' - Poëziekrant

'Rozige maanvissen is een overtuigend en sterk debuut. Jansma schreef met een pioniersgeest en een groot, warm hart over zijn vriendin.'

'Een eerbetoon aan de taal die in het kielzog van de dood, de woorden aanreikt voor wat menselijk onzegbaar is.' [Over de documentaire Winterzwanen (NPO2), genoemd naar een beeld uit Rozige maanvissen]

'Jansma jongleert met taal, hij vindt nieuwe woorden, varieert in vertelstem, maakt rondcirkelende bewegingen langs natuur, kunst, erotiek en religie, en hij speelt listig met compositie en stijlmiddelen.’

'Wanneer je nagaat dat ieder gedicht uitpuilt van beeldspraak, kleuren, woordspel en nieuwgevormde woorden, kun je niet anders dan onder de indruk zijn. Jansma is in staat om elk deel van de schepping waar de verloren geliefde in schuilt te doen zingen en tintelen, zelfs onder de grond tussen de pieren swingt het. Met een bijzondere combinatie van vlijmscherp verdriet en zachte affectie creëert Jansma lumineuze beelden.’ - De Lage Landen

‘De gedichten zijn hartstochtelijk en intiem en maken duidelijk hoe erg het is om iemand te moeten verliezen, zonder dat de dichter zich verliest in sentimentaliteit.’ - Awater

‘Jansma’s intieme scenes, in zachte woorden “zachter dan dit kan ik niet” – laten de lezer heel dichtbij komen, tot op haar huid haast. Er hangt een serene rust in de spreektalige en beeldende gedichten vol nieuwvormingen.’

‘In Rozige maanvissen wordt een persoonlijk lijden, het plotseling verliezen van een geliefde, verheven tot grootse poëzie. […] Het bijzondere van deze bundel is dat de gehele poëtische trukendoos open wordt gegooid, een trukendoos die de dichter goed kent en uitmuntend weet in te zetten, maar dat de authenticiteit en rauwheid van het verdriet dwars door al die trucs heen schijnt.’ – Juryrapport C. Buddingh'-prijs