Rome vormt de achtergrond van deze negen subtiele, groots geobserveerde verhalen. Getekend door een omgeving die zowel gastvrij als vijandig is, beleven de personages in Romeinse verhalen plotselinge momenten van zaligheid, maar ook gewelddadige tegenslagen. De thema’s van dit boek zijn vintage Lahiri: ontworteling, ontheemd zijn, de zoektocht naar een identiteit en een thuis, het gevoel dat je een vreemdeling bent en alleen, maar juist daarom strijdbaar en vitaal.
Jhumpa Lahiri debuteerde met de verhalenbundel Een tijdelijk ongemak, die met de Pulitzerprijs werd bekroond en in 29 talen is vertaald. Ze schreef een tweede verhalenbundel, Vreemd land, en de romans De naamgenoot en Twee broers. Sinds 2015 woont Lahiri in Rome, en schrijft ze in haar geadopteerde taal, het Italiaans. Eerder verschenen uit het Italiaans onder andere Met andere woorden en Waar ik nu ben.
‘Alle boeken van Lahiri zijn een aanrader. Maar de twee verhalenbundels Een tijdelijk ongemak en Romeinse verhalen zijn zo pregnant dat ik ze alleen maar kan aanbevelen.’ [waardering: vier sterren] - Annick Vansevenant voor Boekhandel De Zondvloed, Mechelen
'Bekijk Rome door de ogen van strijdbare, vitale ontheemden (…). Pulitzerprijs-winnaar Lahiri vertelt hele romans in haar verhalen.'
ZIN magazine'Niemand kan zo mooi schrijven over buitenstaanders en ontheemden als Jhumpa Lahiri (…) Lahiri toont zich in Romeinse Verhalen weer meester in het subtiel neerzetten van sociaal ongemak en het verlangen ergens bij te horen.'
Nouveau‘Romeinse verhalen is een fascinerend nieuw hoofdstuk in Lahiri’s eigenzinnige oeuvre. Ze mag dan ambivalente gevoelens hebben bij Rome, in de Italiaanse taal lijkt de schrijfster wel een soort thuis te hebben gevonden.’
De Standaard'In 'Romeinse verhalen' neemt de Amerikaanse auteur Jhumpa Lahiri haar lezers mee op reis naar haar thuisbasis Rome.'
NRC'een ode aan de buitenstaander in een stad die gevormd is door migratie'
De Volkskrant‘rake observaties van alledaagsheid’
Het Parool'Een heel goede bundel waarin Lahiri's vertrouwde thema's terugkomen. […] Lahiri oordeelt niet, ze wil geen onverholen racisme aan de kaak stellen, maar laten zien hoe haar personages daarmee omgaan. Geslagen, gedwee, laconiek, maar ook strijdbaar en met de toekomst voor ogen. En, heel mooi, met meer weemoed dan mededogen. [...] Lahiri laat prachtig en melancholisch zien hoe een leven kan verlopen.'
Het Parool