Mensen komen kortstondig samen in een trein, een restaurant of op straat; gesprekken worden zijdelings opgevangen en verkeerd begrepen; een klein kind herkent een ei in een pingpongbal; gemompel blijkt een van de ergernissen in een huwelijk.
Lydia Davis is virtuoos in het observeren, en in deze verhalen zoomt ze in op de ogenschijnlijk toevallige, onbeduidende wrijvingen van het dagelijks leven. Ze weet dat kleine details van een leven eindeloos fascinerend kunnen zijn; het is een kwestie van perspectief, ofwel: de kunst van het kijken.
Lydia Davis (1947) is inmiddels alom bekend als de koningin van het korte verhaal, en ook van een vorm die zij zelf grotendeels heeft uitgevonden: het ultra-korte verhaal. Ze schreef vanaf de jaren zeventig diverse verhalenbundels, die onder andere voor de National Book Award werden genomineerd. In 2009 werden deze gebundeld als The Collected Stories of Lydia Davis (in het Nederlands in twee delen verschenen als Bezoek aan haar man en Varianten van ongemak), waarmee ze in één klap internationaal doorbrak. Davis vertaalde ook een groot aantal Franse auteurs onder wie Flaubert, Proust en Foucault. In 2013 werd haar oeuvre bekroond met de Man Booker International Prize. In 2014 verscheen de Nederlandse vertaling van een vroege roman van Davis, Het eind van het verhaal. In hetzelfde jaar verscheen ook een nieuwe verhalenbundel, De taal van dingen in huis. Haar essaybundel De schoonheid van weerbarstig proza is verschenen in december 2019. In oktober 2023 verscheen haar nieuwe verhalenbundel Onze vreemden.
