'Ton Rozeman is misschien wel de meest onderschatte schrijver van Nederland. Hij schreef twee verhalenbundels en een novelle, en je moet ergje best doen om in zijn werk een mindere passage te ontdekken. (...) Rozeman is ook schrijfdocent. Korte verhalen schrijven zou je als een handzaam cursusboek kunnen beschouwen. Het resultaat van jarenlang schrijven, lesgeven en korte verhalen onder het vergrootglas leggen. Maar je hoeft geen schrijver of professioneel lezer te zijn om het te kunnen waarderen. Het is ook een bloemlezing van sterke alinea's uit het werk van Anton Tsjechov, Tobias Wolff, Judith Hermann en Raymond Carver, om een paar van de aansprekende namen te noemen waarmee Rozeman zijn lessen verlevendigt. Soms voelt het alsof je een zooi oude vrienden eindelijk weer eens met zijn allen om tafel hebt. Rozeman legt de theorie achter het schrijven helder uit, in simpele zinnen, met krachtige, eenvoudige beelden. Door de vele voorbeelden laat hij je niet alleen met een nieuwe blik kijken naar het schrijfproces, maar ook naar het werk van de auteurs die hem inspireren. Er zijn ook twee - perfecte - korte verhalen van de docent/schrijver zelf opgenomen. "Bij het korte verhaal is het vaak juist de kunst om niet ingewikkeld te gaan doen," schrijft Rozeman. Die kunst verstaat hij als geen ander. Korte verhalen schrijven is een bijzonder leerzaam en aanstekelijk boek, met een groot nadeel: bij elk voorbeeld loop je of naar je boekenkast, of naar de boekwinkel. Niet verstandig om te lezen als je de eerstvolgende dagen nog iets belangrijks moet doen.' - HP / DE TIJD
