Zestig jaar geleden, 14 mei 1948, werd de staat Israël uitgeroepen. Het leek het begin van een veiliger fase in de geschiedenis. Het tegendeel blijkt het geval: in de loop van ruim een halve eeuw is Israël steeds meer het brandpunt geworden van het wereldgeweld, en voor de direct betrokkenen, joden en Palestijnen, een almaar grotere nachtmerrie.
De vraag, hoe precair ook, is daarom onvermijdelijk: is de stichting van de staat Israël een vergissing geweest? Zo ja, hoe was zo'n vergissing mogelijk? En hoe moet het nu verder? Israël.
Een onherstelbare vergissing is niet alleen een compacte geschiedenis van een land, maar vooral een zoektocht naar een standpunt. Daarbij ligt de klemtoon op de periode dat het land ontstond, de jaren kort na de Tweede Wereldoorlog.
Chris van der Heijdenstudeerde geschiedenis aan de Universiteit van Utrecht.Vanaf het midden van de jaren zeventig publiceerde hij regelmatig over historische en culturele onderwerpen in literaire tijdschriften, kranten en weekbladen. Hij gaf tal van boeken uit, had zitting in redacties en jury's en werkt als programmamaker voor KRO, NOS, VPRO en sporadisch voor andere omroepen.
Van der Heijden publiceerde in november 1998 Zwarte renaissance, een cultuurhistorische studie over Spanje op het breukvlak van de middeleeuwen en de 'nieuwe geschiedenis'. Het boek stond onder meer op de longlist van De Gouden Uil, de longlist van de Generale Bank Prijs en de longlist van de Eureka Prijs voor het beste populair-wetenschappelijke boek. Het werd alom lovend ontvangen. In 2001 publiceerde hij het geruchtmakende Grijs verleden.
(Foto: Tessa Posthuma de Boer)
