In een beroemd Chinees sprookje verdwijnt de schilder in zijn eigen schilderij. Dat is de utopie van de waarheid: het samenvallen van het zelf met de wereld. Eeuwenlang hebben filosofen deze utopie onderzocht en geprobeerd tot werkelijkheid te maken, waarbij niet zelden geprobeerd werd de 'verkeerde' werkelijkheid door een zelfbedachte 'ware' te vervangen. In de meeste gevallen liepen die pogingen uit op geweld en ellende. De vraag die Rüdiger Safranski daarom in dit boek stelt, is: hoe kun je leven in een wereld die niet van jezelf is, met een vrijheid waarvan je niet precies weet of ze een vloek is of een zegen?
Geef [Safranski] een filosofisch, moreel of politiek idee, laat hem er even lekker op kauwen en er komt altijd een scherpe analyse uit. In Hoeveel globalisering verdraagt de mens? levert dat een tiental hoofdstukken, kleine constituerende essays op, waar elke columnist en commentator zijn voordeel mee kan doen. Terwijl zij met elkaar en hun deadlines vochten, heeft hij zitten lezen - en dat merk je. Hij citeert even achteloos Kant als Fichte, Schelling als Nietzsche.' - Michael Zeeman, de Volkskrant
'Het boek is goed geschreven, goed vertaald en heel lezenswaardig.' - Piet Terhal, Roodkoper
'Een zeer aansprekende kritische studie over globalisering. [Safranski] situeert zich uitdrukkelijk in de traditie van de romantische cultuurkritiek. En die presenteert hij helder.' - Hans Achterhuis, Trouw