De omgang met beroemde humorincidenten legt veel bloot over veranderende normen in de samenleving.
‘Humor is om te lachen’, zo luidt het cliché. Maar mensen kunnen zich er ook enorm kwaad over maken. Van Wim Sonnevelds Frater Venantius tot Koot en Bies Tegenpartij en Youp van ’t Heks pisnicht – stuk voor stuk vormden ze de aanleiding tot een fikse rel. Een publieke woede-uitbarsting over humor vertelt ons veel over de tijdsgeest, en over hoe die soms ineens omslaat. Aangevuurd door de (sociale) media kan de spanning hoog oplopen. In die cocktail van veranderende normen en waarden, hoge kijkcijfers en een sensatiebeluste pers is een humorschandaal snel geboren.
In Het was maar een grapje duikt Ivo Nieuwenhuis in deze en andere gedenkwaardige Nederlandse humorrellen. Hij schetst aan de hand daarvan de culturele en maatschappelijke ontwikkelingen sinds de jaren vijftig.
