De Engelse bioloog Laurence Rose reist voor zijn boek ‘Het lange voorjaar’begin februari naar Noord-Afrika; hij heeft besloten het voorjaar op te halen en mee te nemen naar Europa. Via Spanje en Frankrijk trekt hij met de terugkerende vogels mee naar Groot-Brittannië. Vanuit Engeland reist hij vervolgens met de Britse wintergasten terug naar hun broedgebieden in Zweden en Finland, om te eindigen in het midzomerlicht aan de meest noordelijke kust van Noorwegen.
Vergezeld van ooievaars, zwaluwen, arenden en wilde zwanen brengt Rose op glorieuze wijze de landschappen en de natuur van Europa tot leven en toont het uit zijn winterslaap ontwakende continent. Laurence Rose’s kennis van de natuur, zijn grote liefde voor vogels en zijn beschrijvingen van het landschap laten ons na het lezen van ‘Het lange voorjaar’ maar naar één ding verlangen: kon het maar altijd lente zijn.
