‘Is Het compostcirculatieplan aanvankelijk nog een wildernis – een ‘collageboek vol duistere scherven’ – gaandeweg begint deze even hilarische als ontroerende roman op een met verrassend inzicht geconstrueerd paradijs te lijken waarin plek is voor eigenwaarde, liefde en vriendschap.’ – **** Dagblad van het Noorden'
‘Met veel sjeu en enthousiasme tekent de verteller de eeuwig voortdurende strijd tegen de woelrat en het woekerende zevenblad op. Dat levert bij vlagen heerlijk specifiek proza op dat in zijn detaillering niet zover af staat van Vis
‘Voor alles een intens en beeldschoon eerbetoon.’ **** – NRC Handelsblad
NRC Handelsblad‘Valens schrijft het verhaal vloeiende op, met neologismen die zo van Koot of Campert hadden kunnen zijn.’ **** – NRC Handelsblad
NRC Handelsblad'Een vermakelijk tuinderslogboek, traag en contemplatief als Maarten ’t Harts door de VPRO geregistreerde omzwervingen in zijn moestuin.’ – Tzum
Tzum.nl‘Vrolijk stemmend gesnier en geschmier rondom leven en dood op het volkstuincomplex.’ – Trouw
Trouw‘Alleen met obsessieve romans als deze kun je de verrotting van de wereld zo dwingend en overtuigend aan de orde stellen.’ – De Groene Amsterdammer
De Groene Amsterdammer'Een fascinerende wereld die met de fascinerende inzet wordt opgeroepen, waarin het enerzijds draait om compassie en zelfspot en anderzijds om realisme en absurdisme. Spitten, sjouwen, wroeten, zweten in zon, wind en regen – de klonten bagger en modder vliegen de lezer in het gezicht en om de oren. En het is heerlijk.' – Joep van Ruiten website woest en ledig
'Je moet je tuin bewerken en er dan schitterend over schrijven. Valens' wonderlijk uitzinnige stijl. Hij trekt de meest tegenstrijdige registers open, je grinnikt regelmatig om zijn vondsten, terwijl dat aan de weemoedige sfeer niets afdoet.' **** – de Volkskrant
De Volkskrant
Anton Valens volgde de opleiding schilderen aan de Rietveld Academie en aan de Rijksacademie. In de jaren daarna gaf hij les aan de Rietveld Academie en exposeerde van tijd tot tijd op wisselende locaties. Daarnaast werkte hij tien jaar in de thuiszorg, als thuishulp-A.
In 2004 verscheen zijn debuutroman 'Meester in de hygiëne', het geestige en liefdevolle verhaal over thuishulp Bonne en zijn oude cliënten – ‘een van de beste debuten van het seizoen’ volgens 'Trouw'. De roman werd bekroond met de Geertjan Lubberhuizenprijs voor Literaire Prozadebuten 2005 en de Lucy B. & C.W. van der Hoogtprijs 2006. In 2008 verschenen de verhalenbundel 'Dweiloorlog' en 'Ik wilde naar de rand van Bejing. Een reisverhaal.'
'Vis', een novelle over een steuntrekkende kunstenaar die een week mee vaart op een boomkotter naar de Duitse Bocht, verscheen in 2009. Literair criticus van 'NRC Handelsblad' Arjen Fortuin rekende het tot een van de 13 onvergetelijke boeken uit zijn vijftienjarige praktijk als recensent. Vertalingen van 'Meester in de hygiëne' en 'Vis' verschenen in Duitsland en Frankrijk. In 2012 volgde de grote roman 'Het boek ONT', die de longlist van de Libris Literatuur Prijs haalde en genomineerd werd voor de AKO Literatuurprijs 2013, het Beste Groninger Boek 2012 en de Halewijn Literatuurprijs 2012.
In 2016 verscheen de roman 'Het compostcirculatieplan', die op de longlist van de Libris Literatuur Prijs kwam en werd bekroond met de F. Bordewijk-prijs 2016. Zijn laatste roman, 'Chalet 152', verscheen in oktober 2019.
In 2016 werd bij Anton Valens kanker geconstateerd. Hij overleed op 7 november 2021.
(Foto: Annaleen Louwes)
