Koen Stassijns (1953) is dichter, vertaler, bloemlezer, performer en docent literaire creatie. Hij debuteerde bij uitgeverij Lannoo in 1988 met 'Aanmaaktwijgen van een vuur' dat in 1990 werd gevolgd door 'De vergeethoek van de slaap'. Bij de Arbeiderspers verscheen in 1993 'Paard van glas' voor Stassijns overstapte naar uitgeverij Atlas. Daar publiceerde hij 'Zwijghout' (2000) en een herziene editie van 'Paard van glas' (2001), bundels die verschillende herdrukken kenden. Samen met Ivo van Strijtem heeft hij tientallen bloemlezingen gemaakt waaronder 'De mooiste van...' in een co-editie van uitgeverij Lannoo en uitgeverij Atlas. Naast libretti en gedichten voor de Munt, de Nationale opera van België, vertaalt hij uitsluitend poëzie uit het Duits, Frans en Engels naar het Nederlands. Hij vormt regelmatig een vertaalduo met Geert van Istendael. In 2016, in het kader van de herdenking van de 100ste sterfdag van de Vlaamse, Franstalige dichter Emile Verhaeren, publiceerde hij bij uitgeverij Lannoo 'Veerman', een vuistdik representatief overzicht van diens poëzie, vertaald uit het Frans. In 2019 heeft, na bijna 20 jaar zwijgen – hij schreef in stilte – zijn bundel 'Hemelingen' het licht gezien. In deze lijvige bundel wordt geen onderwerp geschuwd, Stassijns is nietsontziend en gaat het leven zinnelijk te lijf. Dit is poëzie die levenskracht uitstraalt, en leven ís. In januari 2023 verscheen zijn bundel 'Het huis waar alles verdwijnt'.
