De wonderen van de heilbot bevat een zeer doordachte keuze uit het dagboek dat De Jong bijhield toen hij werkte aan Hokwerda's kind. Sommige fragmenten - bijvoorbeeld over de klassieke, realistische roman in de traditie van Stendhal, Tolstoi, Kawabata en Raymond Carver - doen niet onder voor een kernachtig geformuleerd essay, andere - de natuurobservaties bijvoorbeeld - zijn aanstekelijk in hun suggestie van intimiteit en nabijheid. Fascinerend is het slot van Hokwerda's kind. In zulke passages wordt dit relaas over een roman een roman in zichzelf. - JAAP GOEDEGEBUURE in PROVINCIAAL ZEEUWSE COURANT
De wonderen van de heilbot is opnieuw een proeve van het niet aflatende talent van Oek de Jong. Prachtig. - MAARTEN MOLL in HET PAROOL
Het ParoolDeze Begleitband bij een roman die uit een diepe duisternis kwam, is een fascinerend boek geworden. De wonderen van de heilbot noopt tot lezen en herlezen. - DE VOLKSKRANT
De VolkskrantIk heb in lange tijd niet zo’n hevige fysieke ervaring bij het lezen gehad. Dit is zijn meest emotionerende boek. - JAN SIEBELINK
Ik heb De wonderen van de heilbot meteen gelezen en ben onder de indruk. Oek de Jong gunt ons niet alleen een blik in het werkproces van de schrijver maar ook in zijn ziel. Een belangrijk boek. - VONNE VAN DER MEER
Zelden is de worsteling van een schrijver, die merkt dat hij zichzelf opnieuw moet uitvinden om tot een roman te komen, zo uitputtend beschreven. Mooi is ook om te zien hoe het verhaal de schrijver de baas is. - JURYRAPPORT ZEEUWSE BOEKENPRIJS
'Dit boek werpt een fascinerend licht op het schrijven van Hokwerda's kind en wordt in sommige passages haast een roman op zichzelf.' Jaap Goedegebuure in Brabants Dagblad
Brabants DagbladHet is een dagboek dat zich nestelt in de warmte van zijn vorige en geniale roman Hokwerda's kind. [...] De organische eenvoud was een van de geniale aspecten van Hokwerda's kind. Het leek allemaal zo soepel en licht geschreven en zo vol leven. Nu je weet hoeveel constructie erachter schuilging, neemt je bewondering alleen maar toe. - DE STANDAARD
De Standaard'De wonderen van de heilbot is opnieuw een proeve van het niet aflatende talent van Oek de Jong. Prachtig. Maarten Moll in Het Parool
ParoolIk las De Heilbot in één ruk uit. Ik vind het een fantastisch boek. Het is zo los en licht geschreven, zo intiem en tegelijkertijd open, ernstig en frivool. Oek de Jong heeft iets gedaan dat in Nederland heel lang niet is gedaan: hij heeft een dagboek geschreven dat interessant is en leest als een trein. Het ontwikkelingsproces van 'Hokwerda's kind' is een onderwerp voor jarenlange studie aan diverse faculteiten. Ik kan me niet herinneren dat ik eerder zo uitputtend en zo boeiend die worsteling met vorm en inhoud, plot en karakter beschreven heb gezien. - MARCEL MÖRING
'Een fascinerend boek. De wonderen van de heilbot noopt tot lezen en herlezen.' de Volkskrant
De Volkskrant
Oek de Jong (1952) studeerde kunstgeschiedenis. Hij was redacteur bij De Revisor en doceerde aan de universiteiten van Leiden en Berlijn. In 1977 debuteerde Oek de Jong met een verhalenbundel. Zijn doorbraak was in 1979 met de roman 'Opwaaiende zomerjurken', waarvoor hij de F. Bordewijk-prijs kreeg, gevolgd door het even succesvolle 'Cirkel in het gras'. In 1993 verscheen zijn novelle 'De inktvis'. De verzameling essays 'Een man die in de toekomst springt', waarvan de tweede vermeerderde druk in 2004 verscheen, werd bekroond met de Busken Huetprijs.
Het werk van Oek de Jong werd onder andere vertaald in Duitsland en Scandinavië; 'Een Kreis im Gras', verschenen bij Piper Verlag in München, kreeg lovende kritieken. In oktober 2002 verscheen de roman 'Hokwerda's kind' die bijzonder goed ontvangen werd. Het werd in België genomineerd voor de Gouden Uil en in Nederland voor de Libris Literatuurprijs. Vertalingen verschenen in Duitsland, Frankrijk en Denemarken.
Oek de Jongs dagboek 'De wonderen van de heilbot' verscheen in 2006. In 2012 verscheen 'Brief aan een jonge Atlas', met zes onbekende, autobiografische teksten uit het begin van Oek de Jongs schrijverschap.
De roman 'Pier en oceaan' uit 2012 stond op de shortlist van de Libris Literatuur Prijs en werd bekroond met de Gouden Uil, de F. Bordewijk-prijs en de Zeeuwse Boekenprijs. In 2013 verscheen 'Wat alleen de roman kan zeggen'. De Jong gaat in dit essay op zoek naar het unieke en het onvervangbare van de roman.
Recentelijk publiceerde Oek de Jong 'Het visioen aan de binnenbaai', dat beschouwd kan worden als het vervolg op 'Een man die in de toekomst springt'. In deze bundel gaat Oek de Jong op zoek naar de bronnen van zijn schrijverschap: verlangen naar nabijheid, drang tot intimiteit, de aantrekkingskracht van het duistere. Hij schrijft over dichters, denkers, schilders en schrijvers van toen en nu met wie hij zich verwant voelt. Zijn laatste roman 'Zwarte schuur' (2019) werd onderscheiden met de Boekenbon Literatuurprijs 2020 en stond op de shortlist voor de Libris Literatuur Prijs 2020. In november 2020 verscheen 'Het glazend zwart van mosselen', een momentale uitgave van autobiografische essays en reisverhalen en in september 2022 'Een man zonder rijbewijs'.
http://www.oekdejong.nl
