‘Oud-slamkampioen pronkt weer met haar gevoel voor verbluffende enjambementen.’ – De Volkskrant
De Volkskrant‘Het sprookjesachtige karakter en de graad van surrealiteit in de poëzie van Ellen Deckwitz [zijn] groot. Dat maakt ze ook zo aantrekkelijk.’ – **** De Morgen
De Morgen‘De bundel geeft niet alleen een kaleidoscoop aan beelden weer, maar ook verrukkelijke zinnen.’ – Meander Magazine
Meander Magazine‘Bij Ellen Deckwitz’ derde bundel krijg je het gevoel dat de in Groningen gevormde dichter en voormalige slamkampioen zichzelf opnieuw heeft uitgevonden. Je kunt haar tem nog steeds herkennen aan de strakke regelafbrekingen, de gelikte oneliners en het gevoel voor humor en tragiek, maar verder lijkt de bundel in niets op de twee ook zeer uiteenlopende voorgangers. (…) Deckwitz plaatst de mens in zijn geschiedenis en toont hoe nietig hij in wezen is, met de zee als eeuwige getuige op de achtergrond.’ – **** Leeuwarder Courant
‘Je zwemt niet met Deckwitz mee naar het einde, maar groeit door haar gedichten.’ – Cultuurbewust
‘De speelse, associërende geest waarover [Deckwitz] beschikt, komt in De blanke gave tot volle bloei. (...) De poëzie van Ellen Deckwitz is licht zonder luchtig te zijn.’ – Theo Hakkert in Eindhovens Dagblad
‘De blanke gave is trefzeker, geestig, hier en daar overrompelend, en bovendien doortrokken van een tegelijkertijd weemoedige en strijdbare compassie met een wereld waarin we het maar moeten zien te rooien. De woordkeus is verrassend, het klankspel subtiel, de regelafbrekingen zijn effectief en de beelden scherp.’ – De Groene Amsterdammer
De Groene Amsterdammer‘De blanke gave zit geraffineerd in elkaar. (…) Deckwitz blinkt uit in aantrekkelijke oneliners.’ – Het Parool
Parool