Een ware familiegeschiedenis
‘Een feest van herkenning’ – Noord-Hollands Dagblad
‘Als er een ding helemaal gelukt is in dit ambitieuze project, dan is het wel de portrettering van mensen in een tijd waarin alles voortdurend in beweging was’ – de Volkskrant
‘Historici van de toekomst zullen hun vingers aflikken bij het rijke materiaal’ – Jan Blokker
jan
‘Een prachtig boek! Spannend, subtiel en ontroerend (…) in een buitengewoon mooie stijl geschreven’ – Hanneke Groenteman
Het zwijgen van Maria Zachea viel diverse malen in de prijzen. In juni 2002 ontving Judith Koelemeijer de Zaanse Cultuurprijs. Oktober 2002 werd het boek bekroond met de prestigieuze NS Publieksprijs. Het was de eerste keer dat een debutant de prijs won. Tot de zes genomineerden behoorden o.a. Harry Mulisch en Nicci French. Mei 2003 ontving Judith Koelemeijer het Gouden Ezelsoor, de KVGO-prijs voor het best verkochte literaire debuut. ‘Behalve een prachtige en aansprekende documentaire is Het zwijgen van Maria Zachea een goed en mooi geschreven boek,’ aldus het juryrapport. ‘Een boek met blijvende waarde, door de formule, het thema en het tijdsbeeld.’
‘Koelemeijer tekende oer-Nederlandse geschiedenis op. De verhalen van haar vader en zijn broers en zussen, geboren tussen 1934 en 1953, echoën het tijdsbeeld van een land in stroomversnelling. Van armoede na de oorlog en jongensonderbroeken van kunstmestzakken, van angst voor de Russen en iedere zondag naar de kerk, tot rode nozemsokken, hobbytuinen met grindtegels en de pil’ – GPD
‘Natuurlijk ging het in de meeste gezinnen zo, in de jaren vijftig en zestig. Maar het wordt niet vaak zo mooi beschreven, behalve in romans. Dit is echt’ – NRC Handelsblad
Judith Koelemeijer (1967) schreef als kind al graag verhalen. Maar het verlangen om journalist en schrijver te worden bleef lang vaag en romantisch. Na de middelbare school werkte ze een paar jaar in cafés en maakte ze verre reizen. Uiteindelijk schreef ze zich alsnog in voor de studies Nederlands en Culturele Studies.Na een stage bij De Groene Amsterdammer wist Judith zeker dat ze de journalistiek in wilde. In 1994 kon ze, na een stoomcursus aan de Postdoctorale Opleiding Journalistiek, aan de slag bij de Volkskrant, waar ze al snel haar voorliefde ontdekte voor verhalen over ‘gewone’ mensen en hun bijzondere geschiedenis. Ze werkte met veel plezier op de redacties Kunst en de Voorkant, maar na zes jaar begon de grote verscheidenheid aan onderwerpen haar tegen te staan en zocht ze naar verdieping in haar werk. Daar kwam bij dat ze al een tijd in de avonduren werkte aan haar familiegeschiedenis Het zwijgen van Maria Zachea. In 2000 nam ze ontslag bij de Volkskrant om zich volledig aan het schrijven van haar boek te kunnen wijden.Het zwijgen van Maria Zachea werd na verschijnen in 2001 alom geprezen om de literaire kwaliteit. Judith liet zien dat ook waargebeurde verhalen zich goed lenen voor de romanvorm. Het boek won de NS Publieksprijs, het Gouden Ezelsoor voor het beste verkochte literaire debuut en de Zaanse Cultuurprijs. Er werden meer dan 280 duizend exemplaren van de familiegeschiedenis verkocht. In Anna Boom, haar tweede boek, dat verscheen in 2008 en eveneens uitgroeide tot een bestseller, verkent zij opnieuw de grenzen van de literaire non-fictie. Anna Boom verscheen in augustus 2009 in Duitsland onder de titel Das Leben der Anna Boom - die Geschichte einer mutigen Frau.Judith Koelemeijer geeft ook les in het genre van de literaire non-fictie. In oktober 2009 is zij in samenwerking met de succesvolle auteurs Jan Brokken en Frank Westerman een eigen opleiding gestart in Amsterdam. In augustus 2013 verschijnt haar derde boek: Hemelvaart, een autobiografische non-fictieroman over vriendschap, schuld en de pijn van het volwassen worden. Dit verhaal speelt zich af in Griekenland, tegen de achtergrond van de jaren tachtig. De auteur woont in Amsterdam met haar man en kinderen.
